PROFESOR LAZHAR PELIKULA

      Klasean ikusteko aukera izan genuen.  Jatorrizko titulua Monsieur Lazhar da, 2011ko pelikula, Plilippe Falardeau zuzendaria duena. Pelikularen generoa  drama bat da.

     Hasiera emateko, niri bereziki, arreta gehien deitu zitzaidan gertaera pasatzen da: Lh-ko gela bateko andereñoa bere buruaz beste egiten du, bere gelan. Bi umeek hau ikusten dute, eta sekulako trauma geratzen zaie. Erantzunik gabeko galdera asko alegia. Gertakisun honek gela horretako orientabidea aldatzen du. 

     Gertakisun honekin  batera beste irakasle bat ailegatzen da, pelikulari izena ematen diona; Lazhar, 55 urteko Argeliarra. Bere klaseak emateko era guztiz ezberdina da, eta hasieran umeak kontra egiten diote, bere betiko andereñoarekin konparaketa egiten dioten heinean. Ikasketa prozesuan bidirekzionala dela esan dezakegu, pelikula honetan, ikasleak irakasletik ikasten dute eta baita alderantziz ere. Azkenean onartzen dute irakaslea eta ume hauen bizitza aldetzen duela esan dezakegu ere. Azkenean garrantzia handia dute gure bizitzatik pasatzen diren irakasle guztiak, eta batez ere adin horietan.

    Pelikula honek erakusten digu nola bakoitzak bere era dituen gauzak egiteko, eta erantzunak emateko, bakoitzaren ikuspuntua besteengandik urrun dagoela batzuetan, baina guztiok ikasi behar dugula errespetutik lan egiten. Gela honetan heriotzarekin harrituta zeuden umeeekin topatzen da Lazhar. Berak lagundu nahi ditu, eta batzuetan ez zuen zuzendaritza eta psikologoen laguntza aurkitzen. Bere metodologia ezberdina baitzen.  Adimen emozionala lantzea ezinbestekoa da klasean, nola sentitzen diren, zergaitik sentitzen diren horrela... Lazhar, arlo honetan lantzen du heriotzaren gaia, oso garrantzitsua dena, umeek ulertu behar baitute pertsona bat joaten denean, ez dela bueltatuko. Haur Hezkuntzako geletan hau lantzea ere beharrezkoa ikusten dut txikitatik gai hauek aurrera eramaten jakin behar dutelako.

     Pelikula gustatu zitzaidan, oso bihozbera iruditu zitzaidan, eta nola umeek erakusten zaiatzen ziren gustatu zitzaidan. Adibidez neska doanean esatez zein liburuak diren egokiagoak beraien duten adinarentzat eta ze nolako harremanak dituzten azkenean.

    Maiestra eta irakasle mota asko daude, egia esanda pertsona mundu bat da,eta bakarra, nire ustez inportanteena ume guztiak dituen gaitasunak ateratzea da (bakoitzak bereak) eta batez  bere egoera emozionalari  erantzunak egokiak ematea, da inportanteenatarikoa maistra moduan. Eta indibidualki tratatzea umeak, ez dira danak berdinak, bakoitza pertsona ezberdin bat da, eta horrela tratatu behar ditugu, bakoitzari laguntza egokiena eskainiz beharrez gero.