ADIMEN EMOZIONALA

     Errealitate bat da, jaiotzen garenetik emozioak gure bizitzan daudela. Emozioak gure garapen kognitiboan funtsezko garrantzia dauka, gure izaeran eta besteekin harremanak izaten ditugun momentuan ere.

Autore asko eta askoren ustean, umeek bere aita eta amarekin daukaten harremana, hurrengo urteetan izango dituzten harremanetan adieraziko direla, izugarrizko eragina baitu. Eta honek erlazioetan eta eskolako emaitzetan ere agertuko da.

     Adimena, perspektiba askoren inguruan lantzen den gaia daukagu, orain arte irakurri ditudan liburuen arabera Gardner eta Goleman oso interesgarriak iruditu zaizkit, eta batez ere adimen emozionalari buruz hitz egiten dutenean. Hau txikitatik landu behar dela uste dut, eta batez ere eskolan, behintzat niri funtzekoa iruditzen zait arlo honetan umeak hezitzea. Nola sentitzen diren adieraztea, zer egin dion horrela sentiaraztea? Nola konpondu edo nola kudeatu emozio eta sentimendu horiek… guztiz beharrezkoa ikusten dut pertsona guztion bizitzan eta lehen-bailen hastea beharrezkoa ikusten dut.

     Teoria batzuen arabera, adimen emozionala eskolako emaitzekin eta erlazio interpertsonekin erlazio estua daukate. 

     Gardner-en teoriaren arabera 7 adimen mota daude. Hauetatik bi oso estuki erlazionatuta daude eremu sozialarekin eta emozioekin: adimen interpertsonala eta intrapertsonala. Interpertsonala bakoitzak besteekin erlazionatzeko gaitasuna bezala ulertu ahal dezakegu, intrapertsonala norbera bere buruarekin eta bere emozioak kudeatzeko gaitasun bezala ulertzen da. Biak oso garrantzitsuak dira bizitzarako.  Zu ondo sentitzen ez bazara oso zaila izango da besteekin ondo egotea ere.

     Gainera gaur egun, eskolaren ikuspegia aldatzen ari da ere, eta gizarte bera aldaketa ugari jasatzen ari ditu.    Adibidez, gaur egun gure gizartean etorkin askorekin bizitzen gara, eta eskolan kulturaniztasunarekin lan egiten dugu. Ume hauek oso egoera larriak bizitzen dituzte bai etxean, baita eskolan ere. Aldaketa ugari sentitu dituztelako oso denbora laburrean, eta beraien behar afektiboei erantzuna eman behar diegu. Laguntasuna bilatuko dute klasean, beste umeekin, maitasuna gure partez. Oso inportantea iruditzen zait ere adimen emozionala arlo hau tratatzeko orduan. Ume hauek lutoan daude, bere herrialdetik alde egin dute, eta beraiekin mamu asko dakartzate, sentimendu asko eta gehienak ez oso onak, horregatik erantzuna baikorra eta harrera ona eman behar diegu.

     Goleman aholkatzen dudan liburu bat idatzi zuen: “La inteligencia emocional” izenburua duena. Definizioa: bakoitza bere sentimenduekin kontaktuan egoteko gaitasuna da, sentimenduak zeintzuk diren jakinda, jarrera bat edo beste bat izateko gaitasuna izango dugulako, eta besteen sentimenduetara era erraztasun handiz erantzuteko. Guzti honek arrazakeria  eta intolerantzia ekiditen duela esaten du.  Ni guztiz alde nago esaten duenarekin. Lehengo gauza gure burua ezagutze da, eta zer sentitzen dugun jakiten dugunean, gure jarrera hobeto bideratzea posiblea izango da, nola sentitzen naiz, zergatik, zer eragin duen, eta zer egingo dudan aldatzeko. Beste alde erlazionatzeko orduan gaitasun hau izan behar dugu, enpatia lantzeko, eta besteen beharretara egokitzeko.

     Eskolan arlo hau gehiago landu behar dela uste dut, asken urteetan, arreta gehiago ematen ari zaio, baina oraindik lan handia dago egiteko.

Haur hezkuntzan hurrengo helburuak lortu ahal dira batik bat:

-        -  Haurren garapen integrala lortzea

-    -   Estrategia onak ematea, umeak konpetentzia onak garatzeko arlo emozionalean, autoestimu ona izan dezaten.

-          - Tolerantzia, errespetua eta jarrera prosozialak bultzatzea

-         -  Inpulsibilatearen kontrola garatzea.

-         -  Taldeka lan egiteko gaitasuna garatu

-          - Autohezagutza eta besteen ezagutzaren alde egin.

-          - Gelaren harremanak eta giroa hobetzeko, besteekiko harremanak gehitu eta hobetu.

-          - …

     
    Helburu guzti hauek eta beste batzuk adimen emozionalarekin erlazionatuta daude. Honetarako komunitate osoko kideen parta hartzea ezinbestekoa da, irakasleak honi buruzko informazioa eta prestakuntza jaso beharko dute, eta klase guztien barneratu beharko da, era nabarmen batean. Sentimenduak eta emozioak ezagutzea bezain garrantzitsua adieraztea ere izango da. Komunikazioa oso inportantea baita gure bizitzaren arlo guztietan.

     Gure eginbeharra umeei emozio ezberdinen arteko bereizketa erakustea izango litzake, umeak pentsatzen eta sentitzen dutena adierazten erakustea, eta besteek errespetuz erantzutea. Honetarako autoestimua, autokontzeptua, eta beste gai batzuk lantzea ezinbestekoa izango da. Haur hezkuntzan jarduera ezberdinekin lantzea posible izango litzake. Gero eta jarduera gehiago ateratzen dira egunero adimen emozionala lantzeko.

     Bukatzeko esatea, izan dudan esperientziagatik aurten praktiketan, emozioak momentu guztietan umeekin daudela, beraiek ez baitute beldurra adierazteko orduan. Baina gure laguntza behar dute, gu gidatu behar ditugu nola egiten den jakiteko. Nola esaten diren gauzak, zergatik sentitzen diren horrela azaltzeko, eta poliki poliki adimen emozionalean hezitzeko. Ezinbestekoa ikusten baitut eta eskola inklusiboaren parterik inportanteenetarikoa ikusten dudalako.

PROFESOR LAZHAR PELIKULA

      Klasean ikusteko aukera izan genuen.  Jatorrizko titulua Monsieur Lazhar da, 2011ko pelikula, Plilippe Falardeau zuzendaria duena. Pelikularen generoa  drama bat da.

     Hasiera emateko, niri bereziki, arreta gehien deitu zitzaidan gertaera pasatzen da: Lh-ko gela bateko andereñoa bere buruaz beste egiten du, bere gelan. Bi umeek hau ikusten dute, eta sekulako trauma geratzen zaie. Erantzunik gabeko galdera asko alegia. Gertakisun honek gela horretako orientabidea aldatzen du. 

     Gertakisun honekin  batera beste irakasle bat ailegatzen da, pelikulari izena ematen diona; Lazhar, 55 urteko Argeliarra. Bere klaseak emateko era guztiz ezberdina da, eta hasieran umeak kontra egiten diote, bere betiko andereñoarekin konparaketa egiten dioten heinean. Ikasketa prozesuan bidirekzionala dela esan dezakegu, pelikula honetan, ikasleak irakasletik ikasten dute eta baita alderantziz ere. Azkenean onartzen dute irakaslea eta ume hauen bizitza aldetzen duela esan dezakegu ere. Azkenean garrantzia handia dute gure bizitzatik pasatzen diren irakasle guztiak, eta batez ere adin horietan.

    Pelikula honek erakusten digu nola bakoitzak bere era dituen gauzak egiteko, eta erantzunak emateko, bakoitzaren ikuspuntua besteengandik urrun dagoela batzuetan, baina guztiok ikasi behar dugula errespetutik lan egiten. Gela honetan heriotzarekin harrituta zeuden umeeekin topatzen da Lazhar. Berak lagundu nahi ditu, eta batzuetan ez zuen zuzendaritza eta psikologoen laguntza aurkitzen. Bere metodologia ezberdina baitzen.  Adimen emozionala lantzea ezinbestekoa da klasean, nola sentitzen diren, zergaitik sentitzen diren horrela... Lazhar, arlo honetan lantzen du heriotzaren gaia, oso garrantzitsua dena, umeek ulertu behar baitute pertsona bat joaten denean, ez dela bueltatuko. Haur Hezkuntzako geletan hau lantzea ere beharrezkoa ikusten dut txikitatik gai hauek aurrera eramaten jakin behar dutelako.

     Pelikula gustatu zitzaidan, oso bihozbera iruditu zitzaidan, eta nola umeek erakusten zaiatzen ziren gustatu zitzaidan. Adibidez neska doanean esatez zein liburuak diren egokiagoak beraien duten adinarentzat eta ze nolako harremanak dituzten azkenean.

    Maiestra eta irakasle mota asko daude, egia esanda pertsona mundu bat da,eta bakarra, nire ustez inportanteena ume guztiak dituen gaitasunak ateratzea da (bakoitzak bereak) eta batez  bere egoera emozionalari  erantzunak egokiak ematea, da inportanteenatarikoa maistra moduan. Eta indibidualki tratatzea umeak, ez dira danak berdinak, bakoitza pertsona ezberdin bat da, eta horrela tratatu behar ditugu, bakoitzari laguntza egokiena eskainiz beharrez gero.

ARRETA GOIZTIARRA

   Arreta goiztiarraren inguruan hainbat dokumentu eskura ondoren, baliogarrien izan zaizkidan bi dokumentuen inguruan egingo dut hurrengo sarrera.

      Dokumentuak ondoko hauek ditugu: 

https://docs.google.com/presentation/d/1aCDAkw1QW6ezgCkBMZHxA5PoV6vFnNAbFiIwdSU1mQc/edit#slide=id.p16 Mondragon Unibertsitateko dokumentua daukagu hemen, izenburua: Arrisku sozialean dauden umeen ezaugarriak eta beharrak.

https://docs.google.com/file/d/0By9NCqcvc4Mmak8zR21oSG9CNFE/edit. Liburu txuriaren laburpena daukagu.

     Hurrengo lerroetan, nire hitzekin bi dokumentu hauen sintesia ateratzen saiatuko naiz.

   Liburu zurian hurrengo definizioa zehazten du: “ 0-6 urteko haurrei, familiari eta inguruari zuzenduriko jarduera multzoa; haurrek garapenean pairatutako edo paira ditzaketen alterazio eta beharrizan iragankor zein iraunkorrei erantzuna lehen bait lehen ematea helburu dutenak”. “ Haurra garatzen ari den heinean hainbat ezintasun agertu ahal dira, maila ezberdinetan, horregatik arreta goiztiarrak bereziko garrantzia du. Honek beti aditu talde batek zuzenduko du.

   Umeak alterazioak etapa ezberdinetan jasan ahal ditu, bai haurdunaldian, baita erditzean (hau bizitzaren momenturik traumatikoena baita), edo jaiotakoan.

HAURDUNALDIAN:

-        -   Alterazio kromosomikoak (kromosoma bat gehiago duten umeak Down sindromearekin jaiotzen dira.)

-          Fetoan ematen diren alterazioak  (oxigeno falta)

-          Arrisku biologikoaren ezaugarriak (ama urte asko dituela adibidez)

JAIOTZEAN:

- Jaiotze momentua ez da erreza, trauma handi bat bizitzen dute umeak momentu honetan, eta oztopoak edo zailtasunak egon daitezke. (oxigeno falta momentu horretan, denbora gutxiagorekin jaiotzea…)

JAIO ETA GERO

-        -   Gaixotasunak, drogak, elikadura desegokia…

-          Espektro autistak

-          Adimen urritasuna

-          Hizkuntzaren zailtasunak

-          Garapen psikomotore desegokia

-          …

Esaterako  ume guztiek hainbat behar dituzte:

-          FISIOLOGIKOAK : loa, garbiketa,  osasuna…

-          KOGNITIBOAK: esperimentazioa, jakin-mina…

-          SOZIOKULTURALAK: komunikazioa, errespetua…

-          AFEKTIBOAK: lotura afektibo seguruak, iraunkorra, atxikimendua…

-          SEXUALAK : kuriositatea, kontaktua…

    Puntu guzti hauetan, faltak, edo eragozten dituzten faktoreak agertu ahal dira. Ume bakoitzak zirkunstantzia berezi batzuen menpe biziko baita.  (familiaren egoera, gurasoen hezkuntza, egoera sozioekonomikoa…)

      Umeak  bizi diren egoerak direla eta traumak jasan ahal dituzte, aipatu ditugun beharrei erantzun egoki bat jasotzen ez badute.  Eta trauma hauek bere bizitza osoan zehar beraiekin egongo dira, eta bere bizitzan eragin handia izango dituzte.

PREBENTZIOAK:

-          - OSASUN ZERBITZUAK: Informazio egokia jaso, txertoak, haurdunaldiaren jarraipena…

-         -  HEZKUNTZA ZERBITZUAK. Formazio ezberdina, hitzaldiak…

     Gurasoek informazioa egokia jasotzea  ezinbestekoa da  umeari behar dituen beharrei erantzuna egokia emateko , umea era integral eta osasuntsu batean garatu ahal izateko.  Gu maistrak izango garena, gurasoei lagundu behar diegu ere, informazioa emanez, edo klasean ikusten duguna kontatuz, horrela guztiok batera lan eginez, ume horren garapen egokia bermatuko dugu. Gu maistra moduan, laguntza eskaini ahal dugu ere, gurasoei informazioa emanez, edo non aurkitu ahal duten laguntzen, eta beti umeak nola dauden behatuz, eta zerbait arraroa ikusten badugu zerbait egin beharko genuke. Zaila da batzuetan egoera hauei aurre egitea, baina gure lana txikitzuen ongizatea bermatzea da. 

     Ume bat arrisku asko izan ahal ditu. Loa adibidez, oso garrantzitsua da, batez ere lehenego urteetan. Eta hau bezala, beste gai guztiak, elikadura, garapen sozioafektiboa… eta guztietan arreta berezia jarri beharko dugu. 

LADYBIRD, LADYBIRD PELIKULA

Arreta goiztiarraren inguruan pelikula bat ikusi genuen klasean. Ladybird, Ladybird pelikula hain zuzen.  1994.urtekoa da, eta bere zuzendaria  Ken Loach da.  Gogorra, errealista, eta unkigarria bezala definituko nuke, benetan gaizki sentiarazten dizula, eta ukitzen zaitu.

LadyBird benetako istorio batean inspiratutako film-a daukagu.  Bertan emakume baten bizitza kontatzen digute, Maggierena. Lau ume ditu, aita ezberdinetakoa, eta bere egoera oso larria da. Maggie oso istorio beltzak bizi izan ditu, jo diote, eta bere giro familiarra ez da batere egokia haurrak hazteko. Momentu batean Jorge ezagutzen du, hispanoamerikatik datorren gizona. Errefuxiatua da, arazo politikoak izan ditu bere herrialdean eta kanpora alde egin behar du, Maggie ezagutzen duenean berehala maitemintzen da berataz, eta laguntza eskaintzen dio behar duen guztirako.

Baina zerbitzu sozialak laster ume hauen egoeraz larritzen dira, eta lau umeak kentzen dizkiote amari. Benetan ama ona da, baina bere egoera oso txarra da, eta umeak zaindu ezin dituela esaten dute zerbitzu sozialak. Pelikula osoan emakume honen sufrimendua adierazten da, nola gaizki sentitzen den benetan, nola bere haurtzaroaren traumak ez dizkioten batere laguntzen bere bizitzan, eta nola borrokatzen duen Jorgerekin familia bat osatzeko. Jorgerekin ere umeak izaten ditu, baina beti kentzen dizkiote. Eta hauek arteko borrokak ere ematen dira.

Nire ustez Maggie ama ona da, ahal duena egiten du, baina bere egoera oso larria da, eta ez du familia estrukturatu bat eta etxe bat, ezta dirurik ere haurrak ondo zaindu ahal izateko. Adibidez, pelikulan umeak bakarrik usten ditu etxean, bera lanera joaten delako, halako batean sute bat ematen da etxean, eta ume bat bere gorputzean izugarrizko zauriak izaten ditu. Ama lanera joan delako utzi ditu bakarrik, baina hau ezin da egin.  Maggie benetan gaizki sentitzen dela daraman bizitzarekin eta bere umeei ematen ari dien bizitzarekin, baina ezin du besterik egin. Galdera da… Norekin daude hobeto haurrak? Amarekin, beste familiekin. Nire ustez, umeak traumak jasoko dituzte bi egoeretan, eta ez dira ondo sentituko ez amarekin (erantzun egokia eman ahal ez dielako…asko maite dituen arren…) ez beste familiekin edo zentro batean, Bere benetako familiarekin, kasu honetan amarekin egon nahi izango dutelako, baina ez da zaila.

Horrelako egoerei erantzun on bat ematea ez da gauza erraza, nire ustez gobernuak laguntzak eman beharko lituzke. Horrelako kasuak ematen direnean, ama hauek nolabaiteko laguntza jaso ahal izateko, bai ekonomikoa, baita psikologikoa, hezitzailea… Azkenean ama hauek sozialki baztertuta daude, auto-estima gutxi daukate, eta edozer gauza egiteko daude prest, bere umeen bizi kalitatea bermatzeko.  Lagundu ahal dien bakarra gobernua da, baina ez dute horrela jokatzen. Eta haiek dira egoera askoren errudunak. 

PERTSONALA ETA FUNTZIOAK

EXPERIMENTAKZION astean, muralak sortu genituen. Mural hauetan Ikastetxearen funtzionamenduaren inguruko gaiak adierazi genituen. Metodologia ezberdinak, ikuspegi ezberdinak, taldekatze era ezberdinak, ikastetxeko pertsonalen funtzioak batik bat.

Ni, sarrera honetan, funtzio horiek zeintzuk diren ipiniko ditut. Inportantea ikusten dudalako hau argi izatea.

TUTOREA:

-         - Ikasle guztiak ezagutzea bere osotasunean  eta laguntza egokia eskaini bere ahalmenak garatzeko,  beraien beharrak kontutan izanda.

-          -Ikasleen beharrak ezagutu, beraien garapena integrala (kognitiboa, fisikoa, emozionala…) lortzeko.

-          -Guraso, ume, beste irakasle, eta orokorrean ikastetxeko pertsonal guztiarekin harremanetan egotea.

-          -Arazoak eta zailtasunak antzeman

-          -Metodologia egokiak bilatuko ditu, ume bakoitzarentzat moldatuta beharrezkoa izanez gero.

-          -Klasean behatzaile aktiboa izango da.

-          -Irakasleei baliabide ezberdinak  eskaintzeko gai izan behar da.

-          -Afektibitatea sustatu eta adimen emozionala landu

-          -Motibatzailea izango da klase guztietan.

-          -Ume bakoitzaren beharreei moldatuko da eta ikasle guztien jarraipena egingo du.

-          -Eskola inklusiboa bultzatuko du. Guztiok berdinak eta ezberdinak garen heinean.

ZUZENDARIA:

-          -Kanpoko zerbitzuak eskatuko ditu.

-          -Organo guztien koordinazioa zuzenduko du.

-          -Talde desberdinen arazoak bideratuko ditu.

-          -Ikastetxeko dokumentu ofizial guztiak bideratzeko arduraduna izango ditu eta baimenak sinatuko ditu beharrez gero.

-          -Gainbegiratuko ditu ikastetxeko prozesu guztiak

-          -Irakaslegoaren garapena koordinatu eta zuzenduko du, eta ordezko bat beharrez gero, bilatuko du.

-          -Ikastetxearen funtzionamendu egokia bermatuko du, eta talde lana sustatuko du.

PT:

-          -Arazoak dituzten umeak lagunduko ditu

-          -Orientazio departamentuan dago lan egiten.

-          -Ziurtatzen du haurrak zailtasunak dituzten ala ez.

-          -Tutorearekin kontaktuan egongo da, ideiak  konpartitzeko eta zalantzak argitzeko. Oso garrantzitsua da bien arteko komunikazio egonkorra ematea.

-          -Eskola inklusiboa sustatuko du.

-          -Hezkuntza – premia bereziak dituzten ikasleekin banka edo talde txikietan esku hartzea, gela arruntean edo laguntza-gelan.

-         - Curriculum egokitzapen indibidualak egiterakoan eta garatzerakoan lanbidetan aritzea.

-          -Material didaktikoa prestatu, baloratu, aukeratu… talde lanean.

-          -Familiarekiko harremanetan aritu, errespetua eta giro egokia sustatuz.

HIPI:

-          -Hizkuntza mailan umeak laguntzen dituena.

-          -Irakaslearekin harremanetan dago hizkuntza errefortzua jasotzeko.

-          -Ikasleak ondo sentitu daitezen bermatu behar du.

-          -Ikasle etorkin  berriei harrera egiteko (tutorearekin batera) arduraduna izango da, gurasoei ondo azalduz zer landuko duten klasean hizkuntzari begira, eta lehentasuna.

KONTSULTOREA:

-     -     Ikasle eta irakasleei laguntza eskaintzen die, maila ezberdinetan, gelan, irakaslegoari eta ikastetxe mailan laguntzeko.

ORIENTATZAILEA:

-         - Pegagogo, psikologo eta psikopedagogoak dira.

-          -Ikastetxeko irakasleen eta bereziki umeei aholkuak eskaintzen diete.

-          -Curriculum egokitzapenetan, ikastetxeko plangintzan… parte hartzen dute.

KOORDINATZAILEA:

-          -Tratatu behar diren arazoak, era argi batean adieraziko ditu.

-          -Denbora eta espazioaren kontrola eramango duena izango da.

-          -Talde lana sustatuko du.

-          -Komunikazioa egokia ematea bermatuko du

-          -Taldean jasotako informazioa jasoko du.

-          -Errespetua sustatuko du.

BOLONDRESAK:

-          -Laguntasuna eta berdinen arteko elkarrekintza sustatu

-          -Umeen gidariak izan behar dira bere ikaste prozesuan.

-          -Ikasleen arteko elkar-lana eta kooperazioa  sustatzea

-          -Talde heterogeneoak bultzatu

-          -Ikasteko gogoak  piztu, umeak motibatu behar dira.

-          -Irakaslegoari laguntza eskaini.

-          -Zalantzak argituko ditu

MARÍA Y YO PELIKULA

Nobela batetik ateratako pelikula dokumentala  daukagu bertan: Maria y yo. Bere zuzendaria Félix Fernández de Castro. Oso pelikula grafikoa da, eta autismoaren zenbait gauza ulertzera eta ikastera eramaten gaitu, batik bat, gurasoak nola komunikatzen diren Mariarekin esaterako, nola erakusten dizkioten errutinak…

Maria autismoa duen neskatila bat da, 14 urte ditu eta bere amarekin bizi da, Canariasen. Bere aita berriz, Bartzelonan  bizi da. Honek bere alaba egunero ikustea oztopatzen dio. Ahal duen moduan darama. Ama Canariasen bizileku hobeago bat eman ahal ziola pentsatu zuen, gurasoak banatu zirenean.

Pelikula honek Mariaren bizitza nolakoa den erakusten digu eta nolako sentimenduak adierazten duten gurasoak honi buruz, nola konturatu ziren Mariari zerbait pasatzen zitzaiola, ze nolako beldurrak dituzten etorkizunari begira…

Maria bezalako pertsonek, premia bereziak dituzte, beraien bizitza eta interpretatzeko era ezberdina  da, baina eskubide guztiak dituzte bizitza normala egiteko, eta hala egiten dute. Maria, asko maite duten bi guraso dauzka, eta beraien laguntzarekin oso zoriontsua da. Eskola joaten da egunero, gauza ezberdinak ikastera, eta oso memoria ona  dauka izenak eta bestelakoaz oroitzeko.  Adimena dauka eta erabiltzen du.

Pelikulatik hainbat gauza gustatu zaizkit: aitak esaten duenean ez duela nahi Maria pertsona normal bat bezala tratatzea, erregina bat bezala baizik. Amak beldurrak adierazten dituen momentuan. Esan duenean bera ez dagoenean, norbait Mariarekin egotea nahi duela, maite duen norbaitekin. Eta azkenik, aitak begiradena azaltzen duenean, jendearen begietan pena, harridura, ulermena ikusten duenean,  eta begirada batzuk ez zaizkiola batere gustatzen. Gaizki sentitzen dela momentu horretan.

Egoera hori bizitzea zaila izan behar da, ume bat izatea ez da erraza berez izan behar,  “normaltzat” hartzen dugunaz ateratzen denean, gehiago, azkenean mundua ez baitago beraientzat pentsatuta. Gure lana berriz, moldatzea izango da hemendik aurrera.

Gaur egun, premia bereziak dituzten haurrak  eskolara arruntetara joaten dira. Hau funtsezkoa iruditzen zait umeentzat, horrela soziabilizatzea

Gaur egun, premia bereziak dituzten haurrak  eskolara arruntetara joaten dira. Hau funtsezkoa iruditzen zait umeentzat, horrela bere adineko umeekin sozializatu egiten dira. Oso garrantzitsua iruditzen zait, bai Maria bezalako umeentzat, eta baita besteentzat ere. Nire ustez, lehen ume hauek eskolatik eta gizartetik baztertu egiten zituzten, honekin arazoa larritu egiten zuten besterik ez. Gaur egun informazioarekin gauzak aldatzen direla uste dut, oso inportantea da ume guztiek txikitatik behar bereziak dituzten umeak ezagutzea, beraiekin egotea eta lagunak izatea. Honek gauzak asko lasaitzen ditu eta. Umeak txikitatik jaso behar dute informazioa, bai Down sindromeari buruz, baita minbiziari buruz, edo eskolan aurkitu ahal dugun edozein arloari buruz. Gai hauek lantzen baditugu, ez ditugulako nabaritasunak nabarituko, guztiok berdinak izatea errazago sentiarazi izango dugulako, eta eskola inklusiboari bultzakada handia emango diogulako. 

Trailerra hurrengo estekan: http://www.youtube.com/watch?v=aviGMwGRsr0

ELLING PELIKULA

     Elling pelikula klasean ikusteko aukera izan genuen. Bertan Noruegako bi pertsonen historia agertzen da. Lehenengoa Elling dugu,  bi urte pasa zituen psikiatriko batean, eta denbora horren ostean, bizitza errealera bueltatzeko momentua ailegatzen zaio. Zerbitzu sozialak, pisu bat ematen diote, beste gizon batekin, Kjell izenekoa. Biok demostratu behar dute bakarrik bizitzeko gai direla. Laguntzarekin eta konfiantzarekin poliki poliki egoerak gainditzen doaz. Elling adibidez bakarrik ateratzeko beldurra zuen, edo telefonoa hartzeko zailtasunak, baina poliki poliki beharreko laguntza eskainiz lortzen dute nahi duten guztia. 

     Oso historia polita da, eta gauzak erakusten dizkigu. Pertsona bakoitzaren beharrak bereziak eta desberdintasunak ditugun, eta nola laguntza egokia eskainiz gero dena lortzeko gai izango diren. Azken finean edozein pertsonak zailtasunak izan ahal ditu modu batean edo bestean. 

     Premia bereziak dituzten pertsonek, laguntza bat behar dute besterik ez. Klasean ikasten ari garen moduean, metodologia eta egokitzapen egokiak bilatuz gero,edozein sailtasun gainditzeko gai izando diren. Kasu honetan asistente sozialak eskaintzen dio laguntza, horrela komunitatera integratzea lortzen dute biok. Behar hauek edonon aurkitu ahal daitezke, gizartean, kalean, eskolan…eta gu eskolan asetzeko gai izan beharko gara.

HARRERA PLANA

       

       Ume guztiek kalitatezko hezkuntza jasotzeko eskubidea daukate. Hezkuntza hori Ikasle bakoitzaren ezaugarrietara moldatuta egon behar da. Curriculuma era orokorrean dago oinarrituta, baina kontzienteak gara premia bereziak egon ahal direla, eta eskakizun edo behar ezberdinak. Horregatik ikastetxea era esanguratsu batean aniztasunari erantzun egokia emateko gai izango da.

       Harrera plana,  pauso edo neurri batzuk dira non jarraituz gero umeen integrazioa eta eskolatze  prozesua errazten duten. Eusko Jaurlaritzak: “Ikasle berriak ikastetxera egokiten laguntzeko helburua duen jarduera protokoloa” bezala definitzen du. Harrera plana hezkuntza maila guztietan aplikatu ahal da, gu Haur Hezkuntzan zentratuko da eta ikastetxearen Hezkuntza Proiektuaren barruan kokatuta dago.

        Ume bakoitzaren ezaugarriak aztertuko ditugu, jakiteko ea harrera plana erabiltzea beharrezkoa den ala ez. Ikastetxeek autonomia izango dute, beraien harrera plan pertsonala diseinatzeko, hezkuntza beharretara zuzenduta. 

        Oso argi utzi behar da, ikasle bakoitza besteengandik ezberdina dela. Horregatik harrera plana orientatzeko erabiltzen dugu, eta ez dela aplikagarria denbora luzerako, egoera nola eboluzionatzen doan behatu eta aztertu beharko baita. Harra plan egoki bat irekia dago, edozein momentuan aldaketak jasango ditu, ume bakoitzari egokituko baita, eta beraien beharren arabera moldatuko dugulako.

Harrera planak eskuarteak zehazteko balio dute. Finkatzeko bakoitzaren zereginak eta orientabide       moduan erabiltzeko. Gero ez dugu ahaztu behar jariotasunez erabiltzeko aukera ere izango dugula, eta hobeto esanda, egoera bakoitzaren ahal den era egokiagoan moldatzeko aukera. Bakoitzak bere beharrak izango baititu eta bere zirkunstantziak ezberdinak izango direlako, eta guk garelako hauetara moldatu behar garenak, ez beraiek.